Kur'an Allah kelamı, eşi bulunmaz bir hitap,
Gökten sana bir mesaj tamamı hep hakikat,
Birkez koydu önüne artık saptırmaz kitap,
Şifa olmaz sadrına, okumazsan pürdikkat
Kurtarır seni beni tutunursak hep birden,
Temizler şirk bidat bırakmaz iz kirinden,
Kurtarır heva heves bütün pis kibirinden,
Şifa olmaz sadrına, olursa ilme firkat.
Yap ana kitap ölçü olsun nefsine,
Bugün yaşa uzasın ta ilerde nesline,
Taşı onunla şefkat, alevlenmiş şu kine,
Şifa olmaz sadrına, kalırsa rafta bir kat.
Okunsun diye indi, üflemekle okunmaz,
Ancak hayrı olmayan bu kitaba dokunmaz,
Ezber hatim çok fazla amel eden bulunmaz,
Şifa olmaz sadrına, bozuk olsa itikat.
Tağutların elinde levha olmuş bu Kur'an(!),
Müminleri aç koyup, belamları doyuran,
Zalim ile mazlumu bir arada durduran,
Şifa olmaz sadrına, anlayış-ı tarikat.
Muhammed (a.s)’a ineni sormadın ki hiç ona,
Hevana nasıl uygun, hareke oraya kona,
Sünnetsiz Kur'an demek; siparişli bir mana,
Şifa olmaz sadrına, cevabınsa hep "fakat".
Diri için inmişi ölüye has kılarsan,
Ömründe hiç açmayıp cenazede açarsan,
Mubin olan kitapta gizem sırlı ararsan,
Şifa olmaz sadrına, tahrif olmuşsa hilkat.
Garip kaldi bu Kitap, terk edildi şu ayet;
Hüküm Allah'a ait, ondadır tüm velayet,
Farzdır bütün insana, şer'i hükmü hilafet,
Şifa olmaz sadrına, edersen hükümden ıskat.
Levent Selçuktekin
